سگ آلابای، که با نام سگ چوپان آسیای میانه نیز شناخته می‌شود، نژادی قدرتمند، مستقل و باستانی است که برای محافظت از گله‌ها و خانه‌ها پرورش داده شده است. اگر به فکر نگهداری از این سگ‌های با وقار هستید، آگاهی از ویژگی‌ها و نیازهای خاص آنها بسیار مهم است.

در این مقاله، 12 نکته‌ی مهم و ضروری را که باید قبل از تصمیم‌گیری در مورد به سرپرستی گرفتن یک سگ آلابای بدانید، بررسی می‌کنیم:

• ✔️

  اندازه و قدرت بدنی:

  آلابای‌ها سگ‌های بسیار بزرگی هستند. وزن آنها می‌تواند بین 55 تا 80 کیلوگرم و ارتفاع آنها بین 70 تا 85 سانتی‌متر باشد. قدرت بدنی بسیار بالایی دارند و به فضای کافی برای فعالیت و ورزش نیاز دارند.
• ✔️

  شخصیت مستقل و غالب:

  این سگ‌ها ذاتا مستقل هستند و تمایل دارند رهبر باشند. نیاز به آموزش و اجتماعی‌سازی زودهنگام و مداوم دارند تا بدانند شما رهبر هستید.
• ✔️

  غریزه محافظت:

  آلابای‌ها غریزه‌ی محافظت بسیار قوی دارند. آنها به طور طبیعی از قلمرو و خانواده‌ی خود در برابر تهدیدات محافظت می‌کنند. این غریزه نیاز به مدیریت و کنترل دارد تا به رفتارهای ناخواسته منجر نشود.
• ✔️

  نیاز به اجتماعی‌سازی زودهنگام:

  اجتماعی‌سازی زودهنگام با انسان‌ها، سگ‌های دیگر و حیوانات مختلف برای جلوگیری از پرخاشگری ضروری است. توله سگ آلابای باید در معرض موقعیت‌های مختلف قرار گیرد.

• ✔️

  آموزش حرفه‌ای:

  به دلیل شخصیت مستقل و قدرت بدنی بالا، آموزش آلابای باید توسط یک مربی حرفه‌ای و با تجربه انجام شود. آموزش باید بر اساس تقویت مثبت باشد.
• ✔️

  مراقبت از پوشش:

  آلابای‌ها پوشش ضخیمی دارند که آنها را در برابر شرایط آب و هوایی سخت محافظت می‌کند. نیاز به شانه زدن منظم دارند، به ویژه در فصل ریزش مو.
• ✔️

  نیاز به فعالیت بدنی:

  اگرچه آلابای‌ها سگ‌های فعالی نیستند، اما نیاز به فعالیت بدنی منظم برای حفظ سلامت و تناسب اندام خود دارند. پیاده‌روی روزانه و بازی در فضای باز برای آنها ضروری است.
• ✔️

  مسائل بهداشتی:

  آلابای‌ها مستعد برخی مسائل بهداشتی مانند دیسپلازی مفصل ران و آرنج هستند. انتخاب یک پرورش‌دهنده معتبر که سگ‌های خود را از نظر ژنتیکی بررسی می‌کند، بسیار مهم است.
• ✔️

  هزینه‌های نگهداری:

  نگهداری از یک سگ آلابای هزینه‌بر است. نیاز به غذای زیاد، مراقبت‌های دامپزشکی و آموزش حرفه‌ای دارند.
• ✔️

  مناسب برای افراد با تجربه:

  آلابای‌ها به دلیل نیازهای خاص خود، برای افراد با تجربه در نگهداری از سگ‌های بزرگ و غالب مناسب‌تر هستند.
• ✔️

  سازگاری با کودکان:

  اگر با اجتماعی‌سازی زودهنگام و آموزش صحیح، آلابای‌ها می‌توانند با کودکان خوب باشند، اما نظارت در تعامل آنها ضروری است. به دلیل جثه‌ی بزرگ، ممکن است ناخواسته به کودکان آسیب برسانند.
• ✔️

  نیاز به فضای کافی:

  آلابای‌ها به دلیل جثه‌ی بزرگ خود به فضای کافی نیاز دارند. زندگی در آپارتمان برای آنها مناسب نیست و داشتن یک حیاط بزرگ ضروری است.

با آموزش، اجتماعی‌سازی و مراقبت مناسب، یک آلابای می‌تواند همراه وفادار و محافظ ارزشمندی برای خانواده‌ی شما باشد. قبل از هر اقدامی با یک دامپزشک و یک مربی سگ مشورت کنید.

12 نکته کلیدی در مورد سگ های آلابای

1. تاریخچه و نژاد

سگ آلابای، که با نام سگ چوپان آسیای میانه نیز شناخته می‌شود، نژادی باستانی است که قدمت آن به بیش از 4000 سال پیش می‌رسد.این سگ‌ها در مناطق وسیعی از آسیای میانه، از جمله ترکمنستان، ازبکستان، قزاقستان و قرقیزستان توسعه یافته‌اند.آنها در اصل برای حفاظت از دام‌ها در برابر شکارچیان و محافظت از گله در شرایط سخت آب و هوایی پرورش داده می‌شدند.به همین دلیل، آلابای‌ها سگ‌هایی بسیار قوی، مستقل و باهوش هستند.این سگ ها به طور طبیعی قلمروطلب هستند و به محافظت از منطقه خود اهمیت زیادی می دهند.

آلابای ها با سگ های دیگری مثل کنگال و قفقازی ارتباط نژادی نزدیکی دارند.این سگ‌ها در طول تاریخ به عنوان همدم و نگهبان گله، نقش مهمی در زندگی عشایری جوامع آسیای میانه ایفا کرده‌اند.آلابای‌ها سگ‌هایی بزرگ و عضلانی با استخوان‌بندی قوی هستند.وزن آنها معمولاً بین 55 تا 80 کیلوگرم و قدشان بین 70 تا 85 سانتی‌متر است.آنها دارای سری بزرگ و پهن، فک قوی و دندان‌های تیز هستند.گوش‌ها و دم معمولاً در تولگی کوتاه می‌شوند.پوشش بدن آنها ضخیم و دولایه است که از آنها در برابر شرایط آب و هوایی سخت محافظت می‌کند.

رنگ‌های مختلفی دارند، از جمله سفید، سیاه، قهوه‌ای، خاکستری و خالدار.

آنها دارای چشمانی کوچک و بادامی شکل هستند که اغلب تیره رنگ می‌باشند.آلابای ها به دلیل جثه بزرگشان نیاز به فضای زیادی برای فعالیت و حرکت دارند.پاهای قوی و عضلانی به آنها اجازه می دهد تا مسافت های طولانی را به راحتی طی کنند.نوع موی این سگ ها در مناطق مختلف، متغیر است و بسته به اقلیم، بلندتر یا کوتاه تر می شود.

3. خلق و خو و رفتار

آلابای‌ها سگ‌هایی مستقل، شجاع و با اعتماد به نفس هستند. آنها به طور غریزی نگهبان هستند و به شدت از خانواده و قلمرو خود محافظت می‌کنند. به طور کلی با اعضای خانواده خود مهربان و وفادار هستند، اما ممکن است با غریبه‌ها محتاط باشند. اجتماعی شدن زودهنگام و آموزش مناسب برای آلابای‌ها بسیار مهم است تا بتوانند به درستی با افراد و حیوانات دیگر تعامل داشته باشند. آنها نیاز به صاحبانی دارند که بتوانند رهبری قوی و قاطعی ارائه دهند. به دلیل غریزه قوی نگهبانی، ممکن است با سگ‌های دیگر در یک محیط رقابتی درگیر شوند. آلابای ها بسیار باهوش هستند اما میتوانند سرسخت نیز باشند، بنابراین آموزش آنها نیاز به صبر و استقامت دارد. آنها نسبت به کودکان خانواده بسیار مهربان و صبور هستند، اما نظارت بزرگسالان همواره توصیه می شود.

4. آموزش و تربیت

آموزش آلابای‌ها باید از تولگی آغاز شود و شامل اجتماعی شدن، اطاعت و آموزش‌های رفتاری باشد. بهره‌گیری از روش‌های آموزشی مثبت و تشویقی بسیار موثر است. به دلیل استقلال و سرسختی، آلابای‌ها به صاحبانی با تجربه و قاطع نیاز دارند که بتوانند رهبری قوی و ثابتی ارائه دهند. آموزش باید مداوم و پیگیر باشد تا رفتارهای نامطلوب از بین بروند و رفتارهای مطلوب تقویت شوند. یادگیری دستورات اولیه مانند “بنشین”، “بمان” و “بیا” برای کنترل آلابای در موقعیت های مختلف ضروری است. آموزش اجتماعی شدن باید شامل آشنا کردن توله با افراد، حیوانات و محیط های مختلف باشد. از آنجا که آلابای ها غریزه نگهبانی قوی دارند، آموزش کنترل این غریزه نیز اهمیت ویژه ای دارد. بهره‌گیری از یک مربی حرفه ای سگ می‌تواند در آموزش آلابای بسیار مفید باشد.

5. مراقبت های بهداشتی

آلابای‌ها سگ‌هایی قوی و سالم هستند، اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی مشکلات بهداشتی هستند. از جمله این مشکلات می‌توان به دیسپلازی مفصل ران و آرنج، نفخ و مشکلات چشمی اشاره کرد. مراقبت‌های بهداشتی منظم، از جمله واکسیناسیون، انگل‌زدایی و معاینات دامپزشکی، برای حفظ سلامتی آلابای ضروری است. تغذیه مناسب و متعادل نیز نقش مهمی در سلامت عمومی این سگ‌ها دارد. باید مراقب وزن آنها بود تا از اضافه وزن و مشکلات ناشی از آن جلوگیری شود. به دلیل پوشش ضخیم، آلابای ها نیاز به برس کشیدن منظم دارند، مخصوصا در فصل ریزش مو. بررسی منظم دندان‌ها و تمیز کردن آنها نیز برای جلوگیری از مشکلات دهان و دندان ضروری است. کوتاه نگه داشتن ناخن‌ها نیز از آسیب دیدگی و ناراحتی سگ جلوگیری می‌کند.

6. نیازهای غذایی

آلابای‌ها به غذای باکیفیت و غنی از پروتئین نیاز دارند. مقدار غذا باید متناسب با سن، وزن، سطح فعالیت و سلامت عمومی آنها تنظیم شود. تغذیه توله‌ها با غذای مخصوص توله سگ‌ها که حاوی مواد مغذی لازم برای رشد است، بسیار مهم است. از دادن غذای بیش از حد به آلابای‌ها خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند منجر به اضافه وزن و مشکلات بهداشتی شود. همواره آب تازه و تمیز در دسترس آنها قرار دهید. بهتر است وعده های غذایی را به چند قسمت تقسیم کنید تا از نفخ جلوگیری شود. از دادن غذاهای فرآوری شده و حاوی مواد نگهدارنده به آلابای ها خودداری کنید. مشاوره با دامپزشک برای تعیین بهترین رژیم غذایی برای آلابای شما ضروری است.

7. فعالیت بدنی و ورزش

آلابای‌ها به فعالیت بدنی منظم و کافی نیاز دارند. پیاده‌روی‌های طولانی، بازی در فضای باز و فعالیت‌هایی که ذهن آنها را به چالش می‌کشند، برای سلامت جسمی و روانی آنها ضروری است. فراهم کردن فضای کافی برای دویدن و بازی کردن برای آلابای‌ها بسیار مهم است. عدم فعالیت کافی می‌تواند منجر به بی‌حوصلگی، افسردگی و رفتارهای مخرب شود. پیاده روی های روزانه باید بخشی از برنامه روزانه آنها باشد. بازی های فکری و آموزشی می‌تواند ذهن آنها را تحریک کند. از فعالیت های بدنی سنگین در هوای گرم خودداری کنید. شنا کردن نیز می‌تواند یک فعالیت ورزشی عالی برای آلابای ها باشد.

8. ملاحظات مربوط به زندگی در آپارتمان

به دلیل جثه بزرگ و نیاز به فضای زیاد، آلابای‌ها برای زندگی در آپارتمان مناسب نیستند. آنها به خانه‌ای با حیاط بزرگ و امن نیاز دارند تا بتوانند به راحتی حرکت کنند و فعالیت داشته باشند. توجه کنید که آلابای ها میتوانند پر سر و صدا باشند، مخصوصا اگر به درستی آموزش ندیده باشند. همسایه ها ممکن است از حضور یک سگ بزرگ در آپارتمان ناراضی باشند. آموزش اطاعت و ساکت ماندن در آپارتمان بسیار مهم است. فضای کافی برای خوابیدن و استراحت کردن آلابای در آپارتمان باید فراهم شود. پیاده روی های منظم برای جلوگیری از بی حوصلگی و رفتارهای مخرب ضروری است.

9. مناسب بودن برای خانواده ها

آلابای‌ها می‌توانند سگ‌های خانگی خوبی باشند، اما به دلیل غریزه قوی نگهبانی و نیاز به آموزش و تربیت مناسب، برای همه خانواده‌ها مناسب نیستند. آنها به صاحبانی با تجربه و مسئولیت‌پذیر نیاز دارند که بتوانند رهبری قوی و ثابتی ارائه دهند و زمان و انرژی کافی برای مراقبت از آنها داشته باشند. با آموزش و اجتماعی شدن مناسب، آلابای‌ها می‌توانند با کودکان مهربان و صبور باشند، اما نظارت بزرگسالان همواره توصیه می‌شود. آلابای ها باید از همان ابتدا با کودکان خانواده آشنا شوند. به کودکان باید آموزش داده شود که چگونه با آلابای رفتار کنند. بازی های مشترک بین کودکان و آلابای باید تحت نظارت بزرگسالان انجام شود. آلابای ها به فضای شخصی خود نیز نیاز دارند و نباید دائماً مزاحم آنها شد.

10. خطرات احتمالی و نکات ایمنی

به دلیل جثه بزرگ و غریزه قوی نگهبانی، آلابای‌ها می‌توانند خطرناک باشند، مخصوصا اگر به درستی آموزش ندیده باشند و اجتماعی نشده باشند. همیشه باید مراقب رفتار آلابای خود باشید و از نزدیک شدن افراد غریبه به آنها بدون اجازه خودداری کنید. آموزش اطاعت و کنترل رفتارهای تهاجمی بسیار مهم است. هنگام پیاده‌روی در مکان‌های عمومی، حتماً از قلاده و افسار استفاده کنید و آلابای خود را تحت کنترل داشته باشید. از رها کردن آلابای در مکان‌های عمومی بدون نظارت خودداری کنید. در صورت مشاهده هرگونه رفتار غیرعادی یا تهاجمی، به دامپزشک یا مربی سگ مراجعه کنید. از تحریک و آزار و اذیت آلابای خودداری کنید.

11. خرید و قیمت

قیمت توله‌های آلابای بسته به کیفیت، خط خونی و پرورش دهنده متفاوت است. قبل از خرید، حتماً در مورد پرورش دهنده تحقیق کنید و از سلامت توله‌ها مطمئن شوید. از خرید توله‌های آلابای از منابع نامعتبر و غیرقانونی خودداری کنید، زیرا این توله‌ها ممکن است بیمار یا دارای مشکلات رفتاری باشند. قبل از خرید، حتماً با یک دامپزشک مشورت کنید تا از سلامت جسمی توله سگ مطمئن شوید. توجه کنید که نگهداری از یک آلابای هزینه های زیادی دارد، از جمله هزینه غذا، مراقبت های بهداشتی و آموزش. بهتر است توله سگ را از یک پرورش دهنده معتبر و با سابقه خریداری کنید. قبل از خرید، از والدین توله سگ دیدن کنید تا از خلق و خوی آنها آگاه شوید. از خرید توله سگ های خیلی کوچک خودداری کنید.

12. یافتن پرورش دهنده مناسب

یافتن یک پرورش‌دهنده معتبر و مسئولیت‌پذیر برای خرید توله آلابای بسیار مهم است. یک پرورش‌دهنده خوب باید اطلاعات کافی در مورد نژاد آلابای داشته باشد و به سلامت و رفاه توله‌ها اهمیت بدهد. پرورش‌دهنده باید بتواند به سوالات شما در مورد نژاد، مراقبت‌ها و مشکلات احتمالی پاسخ دهد و اطلاعات دقیقی در مورد سابقه سلامتی والدین توله‌ها ارائه کند. از پرورش‌دهندگانی که به دنبال سودآوری سریع هستند و به سلامت توله‌ها اهمیت نمی‌دهند، دوری کنید. با پرورش دهندگان مختلف صحبت کنید و از محل نگهداری سگ ها بازدید کنید. از پرورش دهنده بخواهید مدارک مربوط به سلامت والدین توله سگ را ارائه دهد. از پرورش دهنده در مورد برنامه اجتماعی شدن توله سگ سوال کنید. به غریزه خود اعتماد کنید و اگر احساس خوبی ندارید، از خرید توله سگ خودداری کنید.