تربیت حیوانات

در مسیر مراقبت از سگ‌ها، این ۱۲ توصیه را برای بیماری کلیوی جدی بگیرید

  • ✔️

    افزایش تشنگی و ادرار:

    این یکی از اولین و بارزترین علائم بیماری کلیوی است. کلیه ها دیگر نمی توانند به درستی آب را حفظ کنند، بنابراین سگ شما بیشتر تشنه می شود و بیشتر ادرار می کند.

نگهداری سگ در خانه - تربیت سگ - نکات مراقبت از سگ - غذای سگ

  • ✔️

    کاهش اشتها و کاهش وزن:

    با پیشرفت بیماری کلیوی، سگ شما ممکن است اشتهای خود را از دست بدهد و به تدریج وزن کم کند.
  • ✔️

    بی حالی و ضعف:

    کلیه ها نقش مهمی در تولید گلبول های قرمز دارند. نارسایی کلیه می‌تواند منجر به کم خونی و در نتیجه، بی حالی و ضعف شود.
  • ✔️

    استفراغ و اسهال:

    تجمع مواد زائد در خون (اورمی) می‌تواند باعث تحریک دستگاه گوارش و بروز استفراغ و اسهال شود.
  • ✔️

    بوی بد دهان:

    بوی بد دهان، به ویژه بویی شبیه آمونیاک، می‌تواند نشانه ای از نارسایی کلیوی باشد.
  • ✔️

    زخم های دهان:

    اورمی می‌تواند باعث ایجاد زخم های کوچک در دهان شود که دردناک و ناراحت کننده هستند.
  • ✔️

    پوشش کدر و نامرتب مو:

    بیماری کلیوی می‌تواند بر سلامت پوست و موی سگ شما تاثیر بگذارد و باعث کدر و نامرتب شدن پوشش مو شود.
  • ✔️

    فشار خون بالا:

    بیماری کلیوی می‌تواند منجر به افزایش فشار خون شود که خود می‌تواند به کلیه ها آسیب بیشتری وارد کند.
  • ✔️

    تغییر در میزان ادرار:

    در مراحل پیشرفته بیماری، ممکن است میزان ادرار به طور قابل توجهی کاهش یابد یا به طور کامل متوقف شود.
  • ✔️

    لرزش عضلانی و تشنج:

    در موارد شدید اورمی، سگ شما ممکن است دچار لرزش عضلانی و تشنج شود.
  • ✔️

    نابینایی ناگهانی:

    فشار خون بالای ناشی از بیماری کلیوی می‌تواند باعث جدا شدن شبکیه و نابینایی ناگهانی شود.
  • ✔️

    تورم صورت و پاها:

    در برخی موارد، بیماری کلیوی می‌تواند باعث تجمع مایعات در بدن و تورم صورت و پاها شود.

تشخیص بیماری کلیوی معمولاً از طریق آزمایش خون و ادرار انجام می شود. دامپزشک با بررسی سطح کراتینین و BUN (اوره نیتروژن خون) در خون و همچنین بررسی غلظت ادرار، می‌تواند به تشخیص بیماری کلیوی برسد. درمان بیماری کلیوی معمولاً شامل ترکیبی از رژیم غذایی خاص، داروها و مایع درمانی است. هدف از درمان، کاهش بار بر کلیه ها، کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی سگ شما است.

Quality of Life-کیفیت زندگی

رژیم غذایی خاص برای سگ های مبتلا به بیماری کلیوی معمولاً حاوی پروتئین و فسفر کمتری است و مقدار مناسبی از اسیدهای چرب امگا 3 و آنتی اکسیدان ها را فراهم می کند.

۱۲ نکته شناخت بیماری کلیه سگ: علائم و درمان

۱. افزایش تشنگی و ادرار

یکی از اولین و شایع‌ترین علائم بیماری کلیوی در سگ‌ها، افزایش قابل توجه در میزان مصرف آب و به دنبال آن، افزایش حجم ادرار است.سگ شما ممکن است بیشتر از حد معمول به کاسه آب سر بزند و مجبور باشید بیشتر او را برای ادرار بیرون ببرید.این حالت به این دلیل اتفاق می‌افتد که کلیه‌ها دیگر نمی‌توانند ادرار را به طور موثر غلیظ کنند و بدن برای جبران کم‌آبی تلاش می‌کند.به تغییرات ناگهانی در عادات آب خوردن سگ خود توجه کنید و اگر این تغییرات طولانی مدت بود، با دامپزشک مشورت کنید.

نوشیدن بیش از حد آب، در حالی که به نظر مسئله ای عادی می آید، می‌تواند نشان دهنده مشکلی جدی باشد.

اگر سگ شما بیش از حد معمول آب می نوشد، حتما با دامپزشک مشورت کنید.این علامت به ویژه در سگ های مسن تر، اهمیت بیشتری دارد.از خود بپرسید: آیا سگ من ناگهان تشنه تر شده است؟

۲. کاهش اشتها و وزن

کاهش اشتها و به دنبال آن، کاهش وزن نیز از نشانه‌های مهم بیماری کلیوی در سگ‌هاست. سمومی که کلیه‌های سالم قادر به دفع آنها هستند، در بدن سگ مبتلا به بیماری کلیوی تجمع یافته و باعث تهوع و کاهش اشتها می‌شوند. این کاهش اشتها می‌تواند به تدریج یا به طور ناگهانی اتفاق بیفتد. ممکن است سگ شما علاقه‌ای به غذایی که قبلاً دوست داشت نشان ندهد. کاهش وزن در ابتدا ممکن است نامحسوس باشد، اما با گذشت زمان آشکارتر می‌شود. اگر متوجه شدید که سگ شما به طور غیرقابل توضیحی وزن کم می‌کند، حتماً به دامپزشک مراجعه کنید. این علامت در کنار سایر علائم، می‌تواند بسیار گویا باشد. از خود بپرسید: آیا اشتهای سگ من کاهش یافته است و به غذا علاقه نشان نمی دهد؟

۳. استفراغ و اسهال

تجمع سموم در بدن ناشی از اختلال عملکرد کلیه می‌تواند منجر به استفراغ و اسهال شود. این علائم معمولاً به صورت دوره‌ای ظاهر می‌شوند و ممکن است با دوره‌های بهبودی نسبی همراه باشند. استفراغ و اسهال مزمن می‌تواند باعث کم‌آبی شدید در سگ شود و وضعیت کلیوی را وخیم‌تر کند. اگر سگ شما به طور مکرر استفراغ می‌کند یا اسهال دارد، بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید. به رنگ و قوام استفراغ و مدفوع توجه کنید، زیرا این اطلاعات می‌تواند به دامپزشک در تشخیص کمک کند. استفراغ و اسهال می‌تواند نشانه ی بسیاری از مشکلات باشد، اما در کنار سایر علائم، احتمال بیماری کلیوی را افزایش می دهد. کم آبی ناشی از استفراغ و اسهال، خود می‌تواند به کلیه ها آسیب برساند. از خود بپرسید: آیا سگ من به طور مکرر استفراغ می کند یا اسهال دارد؟

۴. بی‌حالی و ضعف

بیماری کلیوی می‌تواند باعث کم‌خونی در سگ شود که ناشی از کاهش تولید اریتروپویتین (هورمونی که تولید گلبول‌های قرمز را تحریک می‌کند) توسط کلیه‌ها است. کم‌خونی منجر به بی‌حالی، ضعف و کاهش تحمل فعالیت بدنی می‌شود. سگ شما ممکن است بیشتر از حد معمول بخوابد و از بازی کردن یا پیاده‌روی اجتناب کند. ضعف عضلانی نیز ممکن است مشاهده شود. اگر متوجه شدید که سگ شما انرژی سابق را ندارد و به راحتی خسته می‌شود، حتماً به دامپزشک مراجعه کنید. بی حالی و ضعف، می‌تواند به دلیل عوامل متعددی ایجاد شود، اما بررسی سلامت کلیه ها، ضروری است. کم خونی ناشی از بیماری کلیوی، می‌تواند وضعیت عمومی سگ را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. از خود بپرسید: آیا سگ من بی حال شده و انرژی سابق را ندارد؟

۵. بوی بد دهان (اورمی)

تجمع مواد زائد در بدن ناشی از نارسایی کلیه می‌تواند باعث ایجاد بوی بد دهان (شبیه به بوی آمونیاک) شود. این حالت به اورمی معروف است. بوی بد دهان ناشی از اورمی با بوی بد دهان ناشی از مشکلات دندانی متفاوت است. اگر متوجه بوی غیرمعمولی از دهان سگ خود شدید، مخصوصا اگر بوی آمونیاک می‌دهد، حتماً به دامپزشک مراجعه کنید. اورمی، خود نشانه ای از تجمع سموم در بدن است و نیاز به مداخله فوری دارد. بوی بد دهان همواره به معنی مشکل در دهان و دندان نیست. این علامت به تنهایی ممکن است گمراه کننده باشد، اما در کنار سایر علائم بسیار مهم است. از خود بپرسید: آیا دهان سگ من بوی غیرمعمولی می دهد؟

۶. زخم دهان

در موارد پیشرفته بیماری کلیوی، زخم‌هایی در دهان (مخصوصا روی زبان و لثه‌ها) ممکن است ایجاد شود. این زخم‌ها ناشی از تجمع سموم و التهاب هستند. این زخم‌ها می‌توانند بسیار دردناک باشند و باعث بی‌اشتهایی بیشتر شوند. اگر در دهان سگ خود زخم مشاهده کردید، بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید. زخم های دهانی، نشانه ای از بیماری پیشرفته است و نیاز به مراقبت فوری دارد. این زخم ها، میتوانند مانع غذا خوردن سگ شوند و وضعیت او را بدتر کنند. معاینه دوره ای دهان سگ، می‌تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند. از خود بپرسید: آیا در دهان سگ من زخم وجود دارد؟

۷. فشار خون بالا

بیماری کلیوی می‌تواند باعث افزایش فشار خون در سگ شود. فشار خون بالا می‌تواند به کلیه‌ها و سایر اندام‌های بدن (مانند قلب و چشم‌ها) آسیب برساند. فشار خون بالا اغلب هیچ علامتی ندارد، اما در برخی موارد می‌تواند باعث خونریزی از بینی، تاری دید یا تشنج شود. اندازه‌گیری منظم فشار خون در سگ‌های مبتلا به بیماری کلیوی ضروری است. فشار خون بالا، می‌تواند آسیب به کلیه ها را تسریع کند. کنترل فشار خون، بخشی مهم از درمان بیماری کلیوی است. فشار خون بالا، یک قاتل خاموش است و باید جدی گرفته شود. از خود بپرسید: آیا فشار خون سگ من به طور منظم اندازه گیری می شود؟

۸. کم‌خونی

همانطور که قبلاً ذکر شد، بیماری کلیوی می‌تواند باعث کاهش تولید اریتروپویتین و در نتیجه کم‌خونی شود. کم‌خونی باعث رنگ‌پریدگی لثه‌ها، بی‌حالی و ضعف می‌شود. آزمایش خون می‌تواند کم‌خونی را تشخیص دهد. درمان کم‌خونی ممکن است شامل تزریق اریتروپویتین یا تزریق خون باشد. کم خونی، می‌تواند کیفیت زندگی سگ را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. تشخیص و درمان زودهنگام کم خونی، بسیار مهم است. رنگ پریدگی لثه ها، نشانه ای هشدار دهنده است. از خود بپرسید: آیا لثه های سگ من رنگ پریده به نظر می رسد؟

۹. تشنج

در موارد پیشرفته بیماری کلیوی، تجمع سموم در مغز می‌تواند باعث تشنج شود. تشنج می‌تواند خطرناک باشد و نیاز به مراقبت فوری دارد. اگر سگ شما تشنج کرد، او را در یک مکان امن قرار دهید و بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید. تشنج می‌تواند نشانه ای از مشکلات جدی و پیشرفته باشد. در هنگام تشنج، از نزدیک شدن به دهان سگ خودداری کنید. پس از تشنج، سگ ممکن است گیج و ناهوشیار باشد. از خود بپرسید: آیا سگ من دچار تشنج شده است؟

۱۰. تغییر در اندازه کلیه‌ها

در برخی موارد، بیماری کلیوی می‌تواند باعث بزرگ شدن یا کوچک شدن کلیه‌ها شود. این تغییرات را می‌توان از طریق معاینه فیزیکی یا سونوگرافی تشخیص داد. بزرگ شدن کلیه‌ها ممکن است ناشی از التهاب یا تومور باشد، در حالی که کوچک شدن کلیه‌ها معمولاً نشان‌دهنده بیماری مزمن کلیوی است. معاینه دقیق، می‌تواند به تشخیص تغییرات اندازه کلیه کمک کند. سونوگرافی، روشی دقیق برای بررسی ساختار کلیه ها است. تغییر اندازه کلیه ها، می‌تواند سرنخ مهمی در تشخیص باشد. از خود بپرسید: آیا در معاینه فیزیکی کلیه ها تغییر اندازه داشته اند؟

۱۱. پروتئینوری (وجود پروتئین در ادرار)

کلیه‌های سالم نباید پروتئین را از ادرار دفع کنند. وجود پروتئین در ادرار (پروتئینوری) نشان‌دهنده آسیب به کلیه‌ها است. پروتئینوری را می‌توان از طریق آزمایش ادرار تشخیص داد. آزمایش ادرار، بخشی ضروری از بررسی سلامت کلیه ها است. مقدار پروتئین در ادرار، می‌تواند شدت آسیب کلیه را نشان دهد. درمان پروتئینوری، به علت اصلی آن بستگی دارد. از خود بپرسید: آیا آزمایش ادرار سگ من برای بررسی پروتئینوری انجام شده است؟

۱۲. افزایش BUN و کراتینین در آزمایش خون

BUN (نیتروژن اوره خون) و کراتینین مواد زائدی هستند که به طور معمول توسط کلیه‌ها از خون فیلتر می‌شوند. افزایش سطح BUN و کراتینین در آزمایش خون نشان‌دهنده اختلال در عملکرد کلیه‌ها است. این دو شاخص، از مهمترین معیارها در ارزیابی عملکرد کلیه ها هستند. مقادیر بالای BUN و کراتینین، نشان دهنده نارسایی کلیوی است. آزمایش خون، ابزاری حیاتی برای تشخیص بیماری کلیوی است. از خود بپرسید: آیا آزمایش خون سگ من برای بررسی BUN و کراتینین انجام شده است؟

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا